blog - "Rooster o'clock!", het Ginger-Lemon ontwerp van Philippe Lantoine

Philippe Lantoine verdiende voor het eerst zijn strepen als artiest en creatieve geest door het zetten van tattoos. Onder het alias Gummy groeide hij al snel uit tot een gerespecteerde tatoeëerder, vooral door zijn halsstarrige vasthouden aan de handpoke-methode. Later waagde hij de sprong en ging hij aan de slag als illustrator. Intussen heeft hij een resem designs onder de arm, die hij maakte voor muzieklabels, artiesten en Yugen. In gesprek met deze vrije geest.

Wat trekt jou naar de artistieke wereld?

Wat ik vooral fantastisch vind, is dat ik er mijn creativiteit de vrije loop kan laten. Ik kan mijn zotste ideeën tot leven brengen op papier of via tattoos. Als mensen dat dan ook nog eens beginnen appreciëren, is dat toch echt de kers op de taart.

Je hebt vooral binnen de tattoowereld al wat naam gemaakt als Gummy. Kenmerkend is jouw handpoke-techniek. Waarom handpoke?

Ik vind het gewoon een prachtige techniek. Handpoke is de laatste jaren sterk in verval geraakt bij tatoeëerders en publiek. Het wordt gezien als amateuristische stijl, een DIY, iets wat iedereen zomaar thuis kan doen. Die negatieve connotatie is onterecht. Handpoke, waarbij een tattoo stip voor stip wordt geplaatst, is net de meest traditionele en authentieke vorm van tatoeëren. Toen er nog geen elektriciteit was, werden kunstwerken namelijk wel al vereeuwigd met naald en inkt. Natuurlijk duurt het zetten van zo'n handpoke tattoo veel langer dan wanneer je voor machinaal kiest, maar de techniek is veel zachter voor de huid en het is bovendien een unieke ervaring. Geen twee met de hand gezette tattoos zijn dezelfde. Ook het resultaat mag er zijn: handpokes ogen vaak veel organischer.

Jouw werken duiken vaak op in een muzikale context. Je werkte al vaker samen met bands en labels.

Absoluut. Tegenwoordig worden we overstelpt door prikkels en activiteiten en weten we niet wat eerst te doen, onder meer door de komst van het internet. Maar ik ben een kind van de jaren 70. Televisie en muziek, dat was mijn entertainment. Zo raakte ik van kindsbeen af al gefascineerd door muziek. De middelen om muzieklessen te nemen ontbraken, dus was vinyl een toevluchtsoord. Die fascinatie is tot op vandaag nog aanwezig, waardoor ik graag de connectie met muziek opzoek. Maar in feite gebeurt dat vrij spontaan. Eens je wat designs voor muzikanten hebt gemaakt die in de smaak vallen, komen gelijkaardige vragen al snel binnen. Voor mij voelt dat echt aan als een droom, want ik combineer gewoon de twee zaken die me het nauwst aan het hart liggen. Fantastisch toch?

Welke uitdagingen ben je reeds tegengekomen als artiest?

Een van de moeilijkste zaken is de relatie met de klant en het zoeken van een compromis. Ik vind het bijzonder belangrijk dat ik het goed kan vinden met iedereen die een tattoo van mij wil. Je zet tenslotte iets permanent op zijn of haar lichaam, waardoor je onlosmakelijk met elkaar verbonden raakt voor de rest van je leven. Die connectie met de klant is ook belangrijk wanneer het aankomt op het bepalen van een design. Aan het begin van mijn carrière kwamen mensen vaak met heel uiteenlopende verzoeken bij me aankloppen. Dan was het essentieel om goed met elkaar in gesprek te kunnen gaan als je een design wilde bekomen waar klant én artiest tevreden over waren. Tegenwoordig willen steeds meer mensen tattoos in mijn stijl, dus dat zit altijd goed. Maar sowieso is een goede band met je klanten enorm belangrijk: als de sfeer niet goed zit, is het zetten van een tattoo een moeizaam en vervelend proces. Het omgekeerde geldt natuurlijk ook. Als er een goede vibe is, zal het zetten van de tattoo veel aangenamer zijn en is het werk logischerwijs ook veel bevredigender.

Haal je inspiratie uit bepaalde artiesten of kunstenaars?

Moeilijke vraag. Muzikaal gezien ben ik zot van de Londense funk/jazzband The Heliocentrics, die ongelooflijk opzwepende en inspirerende muziek uitbrengen. Dat collectief rond drummer Malcolm Catto laat zich bijzonder moeilijk in een hokje duwen en experimenteert erop los. Op hun recentste album, '13 Degrees of Reality', verkennen ze onder meer latin, jazz, afrobeat en musique concrète. Echt straf.

In de kunstwereld is Frida Kahlo een absolute topper en een voorbeeldartieste. Hoe zij taboes doorbrak, buiten de lijntjes kleurde en zich als een vrijgevochten vrouw profileerde is ongelooflijk inspirerend. Maar natuurlijk ook de tragiek van en de bohémien in Kahlo zijn bijzonder intrigerend. Het is ongelooflijk hoe haar leven vol pijn, want ze kampte met een heel slechte gezondheid, bijvoorbeeld gewoon af te lezen is van haar werk.

Wat tatoeëerders betreft houd ik van Guy Le Tatooer en Kat Blackstone. Je mag me gerust een groupie noemen, maar je kan niets dan bewondering hebben voor die artiesten. Hoe Guy Le Tatooer als bewogen persoonlijkheid met een avontuurlijk leven een carrière uit de grond stampte, is nauwelijks te vatten. Kat Blackstone is dan weer iconisch omwille van de Oosters-geïnspireerde werken boordevol oude symboliek. Maar eigenlijk probeer ik mijn werk zo weinig mogelijk te laten leiden door andere invloeden en toch vooral te vertrekken vanuit mijn eigen creativiteit.

Voor Yugen illustreerde je enkele jaren geleden de design van de Ginger Lemon smaak. Hoe kijk je daar nu op terug?

Ik sta nog steeds 100% achter dat design. Naar mijn idee is de tekening echt de ultieme match voor die smaak. De haan symboliseert een frisse zonsopgang, een scène die volledig past bij de energieke smaak van Ginger Lemon. En de volle, gele lijnen, die uitlopen in een zonovergoten landschap, tonen de schoonheid van de natuur. Dat was naar mijn idee essentieel bij het maken van een design voor Yugen. Het gaat tenslotte om een duurzaam merk dat de nadruk legt op het belang van de natuur en dat inzet op biologisch en gezond. Wat is er dan beter dan een tekening die de herverbinding tussen mens en natuur belichaamt?

Wat zie je jezelf nog doen in de komende tien jaar?

Een café openen staat nog op mijn wishlist. Maar wel een die tot de nok gevuld is met vinyl. Alle vaste klanten mogen dan een lp opleggen. Het café moet als het ware een creatieve ruimte worden waar gelijkgezinden elkaar kunnen ontmoeten en waar ze kunnen genieten, experimenteren en creëren. Zinvolle gesprekken voeren, muziek beluisteren, tatoeëren: het moet allemaal kunnen!